Deze maand lanceerde Rutger Bregman samen met zijn mede-oprichters de School voor Morele Ambitie. Een initiatief ontstaan vanuit het verlangen om de grootste talenten die we hebben in te zetten op die plekken waar de wereld ze het hardste nodig heeft.
Een prachtig initiatief met een duidelijke missie: ‘Zoveel mogelijk mensen helpen naar een baan met een positieve impact op de wereld.’
Maar hoe komt het dat we als bevolking zo massaal verzuimen ons potentieel daar te richten waar het het hardste nodig is? Hoe zit dat met jouw potentieel, en wat kun jij doen om de positieve impact die jij hebt op jezelf en je omgeving een flinke boost te geven? Deze en andere vragen verkennen we in dit artikel.
Hoe komt het dat we onze talenten zo massaal verspillen in de verkeerde omgeving?
Wat maakt dat er een School voor Ambitie nodig is? Wat maakt dat mensen hun talenten verspillen aan banen en omgevingen met een primaire focus op geld, succes, carrière en andere vormen van zelf comfort? Wat maakt dat we ons niet primair richten op onze bijdrage aan het grotere geheel?
Het belangrijkste antwoord op deze vraag is: ons ego. We zijn weliswaar ontworpen om vanuit verbinding met het geheel te leven en de zingeving van onze bijdrage aan het geheel te ervaren. We zijn alleen zo niet geprogrammeerd. We zijn wel geprogrammeerd om te overleven.
Wij mensen zijn als enige diersoort in onze eerste levensjaren nog volledig afhankelijk van onze omgeving. Erkenning en acceptatie door onze omgeving is daarmee cruciaal voor ons overleven. In deze dynamiek ontwikkelen we ons ego. Ons ego is dat deel van ons dat we ontwikkelen om gezien te worden door onze omgeving zodat we kunnen overleven. Survival of the fittest: de meest aangepaste.
Het is noodzakelijk dat we overlevingsgedrag in de vorm van een ego ontwikkelen, maar de prijs van onze aanpassing is hoog. In de aanpassing, die naar buiten gericht is, drijven we steeds verder weg van onze eigen binnenwereld. We raken het contact kwijt met wie we in essentie zijn en zo verliezen we ook de verbinding met het grotere geheel.
Onze Westerse cultuur met zijn focus op (individueel) succes, prestatie, controle en financiële welvaart is bovendien als olie op ons ego-vuur. Vrijwel continu worden we uitgedaagd om meer te gaan doen van wat we kennen. We gaan voor meer succes, meer inkomsten, meer uitgaven en meer erkenning van buiten. Maar uiteindelijk is dit een bodemloze put. Zoals Brené Brown treffend zegt: ‘Je kunt nooit genoeg krijgen van wat je niet nodig hebt.’
Hoe zet ik mijn potentieel in voor een optimale bijdrage?
Alles in de natuur heeft zijn unieke plek en taak. Deze taak is gericht op het dienen van het geheel. De overleving van de soort en het systeem staan centraal. Dit geldt voor het kleinste plantje tot de grootste boom in het woud en van het kleinste insect tot het grootste zoogdier in het dierenrijk.
En het geldt ook voor ons als mens, want ook wij mensen zijn puur natuur. Ook wij zijn groepsdieren met onze unieke taak om onze bijdrage te leveren aan de wereld.
Al zijn we dus als mens sterk geneigd om te handelen vanuit onze sterk verouderde ego-software, het goede nieuws is dat we alle hardware bezitten om ons leven te leven zoals het bedoeld is! Vanuit passie en overgave, vol gebruikmakend van je talenten en binnen je bestemming die ten dienste staat van het geheel!
Alles is er dus al, en het is aan jou om het te (her)ontdekken. Wil je hiermee aan de slag?
Download dan hieronder de hand-out met bijbehorende oefening. Veel plezier!
